-
Een oudoom uit Maasbracht
Mijn oma Maria (1883-1966) was de oudste dochter van de familie Hermans uit Maasbracht. Van haar broers en zussen heb ik alleen oom George gekend. Aan de hand van herinneringen uit de eerste en tweede hand, aangevuld me bronnen, schets ik een beeld van deze kleurrijke telg uit het geslacht Hermans.
Eerdere posts
-
Monument voor een moeder II
Een kijkje in de onderzoekskeuken, waarin ik de bronnen laat zien waarop ik Monument voor een moeder I gebaseerd heb. En ik laat zien dat er ook andere interpretaties mogelijk zijn.
Eerdere posts
-
Zomervakantie III
Het laatste deel over zomervakanties in mijn jeugd. Over hoe leuk het kan zijn twee weken in een flat in Rijswijk op vakantie te gaan.
Eerdere posts
-
Zomervakantie II
Deel II over onze avonturen in Eupen.
Eerdere posts
-
Zomervakantie I
Zomervakantie! Herinneringen aan de favoriete vakanties uit mijn jeugd.
Eerdere posts
-
Monument voor een moeder I
Over het leven van Maria Elisabeth Hermans, mijn betbetovergrootmoeder, weet ik heel weinig. Net als zoveel andere arme dagloners, heeft ze nauwelijks sporen achtergelaten. Op basis van een paar bronnen heb ik geprobeerd haar leven in te kleuren, om haar zo een plek in de geschiedenis te geven.
Eerdere posts
-
Het logo van de website
Het portretje van mijn grootmoeder dat ik als logo voor deze website heb gekozen is een detail uit een foto van Maria en Adriaan uit 1906. In maart maken ze trouwplannen en gaan ze naar Roermond, om bij de bekende hoffotograaf Hegemann & Bingen, een officieel portret te laten maken. Dat portret zal ook op…
Eerdere posts
-
Een familiegeschiedenis met Oranje franje
In de zomer van 1913 bruiste het anders zo rustige rustige provinciestadje Sittard van de activiteit. Ter ere van de onafhankelijkheid van de Franse overheersing en het honderdjarig bestaan van het koninkrijk, vond er van 26 juni tot en met 10 juli een grote tentoonstelling plaats. Maastricht had bedankt voor de eer en zo nam…
Eerdere posts
-
Spoorzoeken in Maasbracht
In 1899 zat Maria in Leuven op kostschool Paridaens, waar de nonnen van de kloosterorde ‘De Dochters van Maria’ de scepter zwaaiden. Het onderwijs was in het Frans, behalve het vak ‘Vlaamsche stijl’. Daarvoor moesten de pensionaires wekelijks een opstel schrijven over een opgelegd, vaak religieus, thema, maar af en toe was de opdracht vrij.…
Eerdere posts
-
Over deze blog en website
‘Hoevele heldinnen zijn er, van welke wij nimmer gehoord hebben en van welke wij nimmer zullen hooren. Toch zijn zij er. Zij zaaien in stilte het zaad; wij zien de bloem en plukken de vruchten en kennen de zaaisters niet, die eenvoudig en zonder vertoon daarheen gaan, langs den weg.’Kingsley (Citaat uit een opschrijfboekje van…
Eerdere posts